St. Lucia - Hluhluwe Imfolozi - Pongola

Woensdag kwamen we tijdens het ontbijt in gesprek met de Nederlandse eigenaars van het guesthouse. In het vorige verhaal vertelde ik over de verschillen tussen blank en donker in dit land. Dit moet ik toch even recht zetten. Marcel vertelde dat bij het afschaffen van de apartheid veel blanke managers zijn vervangen door donkere managers. Zo ook bij het elektriciteitsbedrijf eskom. In de cultuur van de donkere mensen maakt niemand zich zorgen om wat er morgen gebeurt. Ze worden ook niet veel ouder dan 50, door ziektes als tubercolose, diabetes en hiv. Ze zoeken geen medische hulp door onwetendheid. Daarom hoeven ze ook niet na te denken over de toekomst, want ze worden toch niet oud. Bij eskom ontsloegen de donkere managers veel personeel en schaften onderhoud bijna helemaal af, waardoor ze lekker veel winst maakten (en dikke bonussen in hun zak staken). Na een paar jaar ging de ene na de andere centrale kapot. Toch maar weer blanke managers erop zetten... De reden is dus niet discriminatie, maar ze zijn gewoon niet geschikt. In de cultuur van de zulu's, de grootste bevolkingsgroep, is het respectloos om een vraag te stellen aan iemand die ouder is of hoger in de hiërarchie staat. Dit staat hun ontwikkeling in de weg. Denk eens in dat het op school respectloos is om een vraag aan de leerkracht te stellen... Lianne vertelde dat ze voor de klas staat, waarop Joyce voorstelde om een bezoek aan het zulu dorp Khula te brengen. We konden een kijkje nemen op een basisschool in het dorp. Dat leek ons wel wat, dus een uurtje later zaten we al in een jeep op weg naar Khula. Onze gids was Choko, een zulu-meid die in het dorp woont. Onderweg leerde ze ons woorden in zulu, wat best lastig is! Ze hebben klanken waarbij ze klakken met hun tong, een slissende s-klank, een tssjk-klank en een tssj-klank wat nog het meeste klinkt als het openen van een bierflesje. De klank opzich lukt wel, maar probeer het eens middenin een woord... De basisschool was erg leuk. De kinderen waren dolenthousiast door ons bezoek. We kwamen eerst klas 6b binnen, waar de Engelse les bezig was. Mooi om te zien dat alle kinderen goede leerboeken hebben en voldoende materialen. Snel verder naar de instroomklas met de allerjongsten. Wat een schattige ukkies! Lianne vroeg aan de juf of ze een liedje konden zingen. Ze waren eerst heel verlegen en ze zongen heel zachtjes. De juf sprak ze streng toe en toen gingen ze los! Lianne was al druk aan het dansen en zingen met de kinderen. Ze had de les zo over kunnen nemen. Toch nog maar even oefenen met het zulu taaltje... Klak tssj slssj. De volgende stop in zulu-land was een weduwe die matjes maakte van gras. Ze woont in een rondavel. Een rond huis van klei met een dak van hetzelfde gras. In het zulu dorp betaal je niet voor de grond, maar je trakteert het dorpshoofd op bier. Hij geeft vervolgens een feestje met de naaste buren en daarna ben je eigenaar van de grond. Denk niet dat alle zulu's in zulke hutjes wonen, degenen die werken hebben mooie huizen. We hebben nog op een crèche gekeken en zijn bij de sangoma (medicijnvrouw) langs geweest. Bijzonder om te zien dat in een land dat op het eerste gezicht goed ontwikkeld is, toch sommige mensen zo primitief leven.

's Avonds stond de nachtsafari gepland. We werden om 20uur opgehaald door een grote 4x4. De safari begon eerder dan verwacht. Twee straten verder stonden twee nijlpaarden in de perkjes naast de straat te grazen. We hadden al gehoord over de nijlpaarden in het dorp 's avonds, maar we hadden ze nog niet gezien! Ze trokken zich niks van ons aan en graasden knorrend verder. Eenmaal in het park, scande hij op dieren met een grote zaklamp, die hij als een vuurtoren over de omgeving liet gaan. Ongelooflijk hoe snel hij dieren herkent! Hij spotte zelfs een dwergkameleon in de boom. We hebben een overvloed aan alles wat op een hert of paard lijkt gezien: zebra, kudu, reedbuck, duiker, waterbuck, bushbuck. Ook typische nachtdieren als het bushvarken, stekelvarken, uil en bush baby's. De gids zag nog een genet (wilde kat) wegschieten in de bosjes. Ik zag helaas alleen zijn staart. Later in de duinen zagen we ook weer twee neushoorns! Spannend zo in het donker!

Helaas was onze walvistrip voor de volgende dag voor de tweede keer afgezegd. Er is hier geen haven, dus de boot wordt gelanceerd vanaf het strand. Door zandbanken en harde wind was het helaas niet veilig. We hebben onze vrije tijd opgevuld met een dagje strand. St. Lucia heeft brede zandstranden met duinen, zoals wij ook hebben in Nederland. Het zand is mooi goudgeel, maar schijn bedriegt. Je komt met zwarte voeten terug, doordat er veel titanium in het zand zit. 's Middags hadden we een watersafari geboekt. Met een boot gingen we Lake St. Lucia op. Als je een duik neemt in het meer, eindig je waarschijnlijk als lunch voor krokodillen of zoetwaterhaaien vertelde de ranger. Na een paar minuten varen zagen we al een krokodil liggen. Best gek, het meer zag eruit als een rietplas in Nederland. We hebben veel nijlpaarden gezien, zowel bakkend in de zon, als in het water. Het tripje werd afgesloten met een mooie zonsondergang.

De volgende ochtend gingen we naar Hluhluwe - Imfolozi (spreek uit op z'n zulu: ssjloessjloewie met de slissende s). Dit een big 5 wildpark op een uurtje rijden van St. Lucia. We reden achter de jeep aan, omdat wij die avond zouden slapen in het wildpark. We zagen hyena's, wrattenzwijnen, giraffes, buffels, gieren, visarenden en een boel nyala's en impala's. Helaas nog geen olifanten! Wel op grote afstand, maar dat is toch minder leuk. Na de rit in de jeep, hebben onze eigen auto weer gepakt en zijn we door het park na het kamp gereden. Na het inchecken in het kamp, zijn we met eigen auto het park in gereden. Zelf rijden is toch spannender! Dat bleek! Lianne zag twee neushoorns liggen in een zijweg. We reden de zijweg in om ze beter te bekijken, maar daar waren ze niet van gediend. Ze stonden op en trokken een sprintje richting de auto! Ik wist niet hoe snel ik de auto in de achteruit moest zetten. De twee zwarte neushoorns stopten de aanval toen ze zagen dat we weg gingen en wij konden rustig verder. Zwarte neushoorns hebben elke dag een 'bad hair day' zei de gids die ochtend in de jeep. Tegen schemering reden we over de weg terug naar het kamp. We kwamen twee zebra's en drie giraffes op de weg tegen, waar we gewoon naast konden rijden! Wauw! De volgende ochtend zijn we nog even het park in gegaan, maar weer geen olifanten.. Wel een boel neushoorns, waar dit park bekend om staat. We hebben later nog een grote groep bavianen op de weg gezien. Ook leuk!

We zijn nu in Pongola, een tussenstop op weg naar Swaziland. Op de snelweg hier naar toe kwamen we langs het mKhuze wild park. En ja hoor, wat staat er 30 meter van de snelweg...? Een olifant!

Groetjes Ro & Li